تأثیر نوع کفش بر جذب شوک در دختران با کف پای صاف حین راه‌رفتن

افراد با کف پای صاف با مشکلات ناشی از نیروهای افزایش‌یافته به‌ویژه در ناحیة قوس میانی پا، داخل جلوی پا و انگشت شست مواجه هستند. پژوهش­های پیشین نشان داده­اند کفش ناپایدار، پا را در معرض نیروی اعمالی کمتری قرار می‌دهد. هدف پژوهش حاضر، مقایسةسرعت بارگذاری و ضربه در هفت ناحیة کف پا در بین کفش ناپایدار و کنترل در دختران با کف پای صاف حین مرحلة اتکای راه ­رفتن بود. 16 دختر با کف پای صاف با میانگین جرم 1/6 ± 99/56 کیلوگرم، قد 9/3 ±96/161 سانتی‌متر و شماره پای 6/0± 43/38) انتخاب شدند. از آزمودنی­ها خواسته شد با سرعت مورد‌نظر روی فوت‌اسکن که در وسط مسیر حرکت 12 متری جایگذاری شده بود، به­طور تصادفی با هر دو کفش راه بروند. حداکثر سرعت بارگذاری و ضربه در هفت ناحیة کف پای راست حین مرحلۀ اتکا اندازه‌گیری شد. یافته­ها نشان داد کفش ناپایدار در حداکثر سرعت بارگذاری در نواحی شست 38%، انگشتان 109%، داخلی جلوی پا 40%، خارجی جلوی پا 3% و پاشنه 212% افزایش معنادار یافت. علاوه­براین، افزایش معنادار حداکثر ضربه در انگشتان کوچک 61%،میانی پا 42% وپاشنه 21% در مقایسه با کفش کنترل مشاهده شد. با­وجود­این، حداکثر ضربه در ناحیة داخلی جلوی پا در کفش ناپایدار 17% کاهش معنا‌دار یافت. استفاده از کفش ناپایدار می­تواند سرعت بارگذاری را افزایش دهد؛ بنابراین، نمی­ توان این کفش­ها را برای جذب شوک در افراد با کف پای صاف توصیه کرد.